Cyberbeveiliging – Typen en patenttrends

Drie soorten aanvallen worden door cyberbeveiliging afgeweerd: 

1. Cybercrime bestaat uit eenzame actoren of organisaties die systemen aanvallen met als doel schade of financieel voordeel. 
2. Cyber ​​terrorisme heeft tot doel elektronische systemen in gevaar te brengen om angst of paniek op te wekken. 
3. Het verzamelen van informatie voor politieke doeleinden is een gemeenschappelijk onderdeel van cyberaanvallen. 

Gedurende 2020 en 2021 zijn er een aantal cyberdreigingen ontstaan ​​en gemanifesteerd. Het onderzoek brengt ons ertoe de onderstaande belangrijkste bedreigingsgroepen te identificeren en ons hierop te concentreren: 

Ransomware: In werkelijkheid is ransomware een vorm van malware die gegevens van een organisatie versleutelt en geld vraagt ​​om deze te ontsleutelen. Een aantal daarmee samenhangende beleidsinspanningen in de Europese Unie (EU) en over de hele wereld tonen verder het belang en effect van de ransomware-dreiging aan. 

malware: Malware is software of firmware die is ontworpen om een ​​ongeoorloofde actie uit te voeren die ernstige gevolgen zou hebben voor de vertrouwelijkheid, integriteit of beschikbaarheid van een systeem. De operaties van relevante dreigingsactoren zijn beïnvloed door de adoptie van nieuwe aanvalstechnieken en door enkele belangrijke overwinningen voor de wetshandhavingsgemeenschap. 

Phishing: De meest voorkomende en efficiënte methode voor dieven om zakelijke omgevingen binnen te dringen, zijn van oudsher phishing-pogingen. In plaats van een zwak punt in de verdediging van een organisatie op te sporen en te benutten, is het soms veel eenvoudiger om een ​​gebruiker te misleiden zodat hij op een hyperlink klikt of een bijlage opent. 

Crypto-jacking: Crypto-jacking of geheime crypto-mining is een vorm van cybercriminaliteit waarbij een dader discreet bitcoin mineert met behulp van de verwerkingscapaciteit van een slachtoffer. Er is een toename van gerelateerde cyberbeveiligingsproblemen opgemerkt met de verspreiding van cryptocurrencies en de toenemende acceptatie ervan door het grote publiek. 

E-mailgerelateerde bedreigingen: E-mailgerelateerde aanvallen zijn een verzameling gevaren die zich richten op psychologische tekortkomingen en dagelijkse routines in plaats van op technische tekortkomingen in informatiesystemen. Interessant is dat de dreiging in aanzienlijke mate nog steeds bestaat, ondanks de talrijke bewustmakings- en voorlichtingsprogramma's tegen dit soort aanvallen.  

Bedreigingen tegen gegevens: Deze groep omvat datalekken en lekken. De blootstelling van gevoelige, vertrouwelijke of beschermde gegevens aan een onbetrouwbare omgeving staat bekend als een datalek of datalek. Datalekken kunnen het gevolg zijn van een cyberaanval, een aanval van binnenuit, onbedoeld gegevensverlies of zelfs het per ongeluk vrijgeven van gegevens. Omdat de toegang tot gegevens om verschillende redenen, waaronder afpersing, losgeld, laster, desinformatie, enz. een belangrijk doelwit blijft voor aanvallers, is de dreiging nog steeds vrij hoog. 

Niet-kwaadwillige bedreigingen: Bedreigingen worden vaak gezien als bereidwillige en kwade acties die worden veroorzaakt door vijanden die een motivatie hebben om een ​​bepaald slachtoffer schade toe te brengen. Bedreigingen zonder duidelijke schadelijke bedoelingen vallen onder deze categorie. 

Deze zijn vaak het gevolg van gebruikersfouten en problemen met de systeeminstallatie, maar kunnen ook worden veroorzaakt door natuurrampen die specifiek op IT-infrastructuren zijn gericht. Deze risico's, die vanwege hun aard persistent zijn in het jaarlijkse dreigingslandschap, zijn een belangrijk onderwerp voor risicobeoordelingen.